โดยมีกลุ่มชาวชองซึ่งเป็นชนพื้นเมืองเดิมทีอาศัยอยู่ในแถบเทือกเขาในจันทบุรี ระยอง และตราด เป็แรงงานในการจัดเก็บของป่านำมาจำหน่ายในตัวเมืองจันทบุรี ในปีหนึ่งชาวชองจะล่องแพนำสินค้ามาจำหน่ายในเมืองเพียงครั้งเดียว คือในระหว่างเดือน 10 ถึง 12 (เดือนกันยายนนถึงพฤศจิกายน) เนื่องจากเป็นฤดูน้ำหลาก สามารถล่องแพลงมาตามลำน้ำได้สะดวก ส่วนในฤดูแล้งระหว่างเดือน 3-5 (เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายน) ต้องลำเลียงทางเกวียนซึ่งลำบากและใช้เวลานาน จึงไม่เป็นที่นิยม ในช่วงที่กองทหารฝรั่งเศษเข้ามายึดครองจันทบุรี พ.ศ. 2436-2447 การค้าขายในย่านนี้เป็นไปอย่างคึกคัก นอกจากสินค้าป่าแล้วยังมีการลักลอบจำหน่ายสินค้าประเภท สุรา ฝิ่น กาแฟ ชา การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของย่านท่าหลวง ส่งผลให้ทางรัฐบาลให้ความสำคัญกับการพัฒนาระบบสาธารณูปโภคต่างๆในบริเวณนี้ก่อนบริเวณอื่น ในปี พศ.2451 จึงได้ประกาศ พรบ.สุขาภิบาลที่ ต.ตลาดเมืองจันทบุรี เป็นแห่งแรกในเขตจันทบุรี

เมื่อศูนย์กลางการค้าภายในเมืองจันทบุรีย้ายไปอยู่ที่ตลาดน้ำพุ ลักษณะทางกายภาพของท่าหลวง ตลาดล่าง ยังปรากฎให้เห็นวัฒนธรรมการตั้งบ้านเรือนหรือร้านค้าที่หันหลังให้แม่น้ำ หันหน้าเข้าสู่ถนน บ้านเรือนเป็นเรือนติดดิน นิยมสร้างเป็นเรือนหลังใหญ่ทรงจั่ว ใช้วัสดุในท้องถิ่น

ก่อสร้าง อาทิ ไม้แฝก ใบจาก นิยมยื่นชายคาออกมาเพื่อเป็นร้านค้าติดระเบียงทางเดินด้านหน้า ตามลักษณะที่พักอาศัยกึ่งพาณิชย์ อันเป็นลักษณะวัฒนธรรมการค้าขายของชาวจีน

ที่มา : วารสารสตรีมารดาพิทักษ์ ปีที่ 33 ฉบับที่ 1 พค.2551-ตค.2551

รูปภาพ : เผด็จ อานามวัฒน์ ไม่สงวนลิขสิทธิ์เมื่อนำภาพไปใช้ประโยชน์ในด้านการศึกษาหรือพัฒนาสังคม วัฒนธรรม

บ้านเรือนเก่าๆ หลายหลัง เสียดายเคยถูกไฟไหม้ไปเมื่อช่วง 2530 น่ะ

ผมชอบรูปแรกครับ ชัดจริงๆใช้กล้องอะไรครับ แนะนำหน่อย 555

5555